Zegar ścienny, zegarek na rękę
i ten w samochodzie,
a jeszcze na ścianie budynku
i na dachu innego.
Tykają sekundami, biegną minutami
wyznaczając godzinę i dobę.

Wszystko pod ich dyktando,
wszystko w ich rytmie,
cokolwiek uczynisz, gdziekolwiek idziesz
przyglądają się tobie.
Przypominając z czym nie zdążyłeś,
co zaniedbałeś, czego już nie zobaczysz.

Choćbyś powyrywał wskazówki,
wyrzucił wszystkie zegarki i zegary
i tak ci o czasie przypomną…………………
wieczór i poranek,
noc i dzień,
łąka kwiecista, liści opadanie,
wiatr ze śniegiem tańczący,
w letnim słońcu wygrzewanie.

Nie warto więc uciekać przed czasem
zbyt krótkim,
od krzyku narodzin do jęku agonii.
Uciekać przed nim, czy go gonić?
Nikt! naprawdę nikt go nie dogoni.
Co robić!? Co robić!? Komu zadać to pytanie?

Stwórcy zapytaj na pewno odpowie,
wszystko oznajmi, zrozumieć pomoże!
wybierz z czasu swego, czas dobry
dla niego!
Czas na Słowo Boże, na modlitwy trwanie. Na zwiastowanie, na kazań słuchanie.
Na danie jałmużny, na ręki podanie.
Na służenie innym, na ich kochanie.
Wtedy Pan czas zatrzyma,
spowolni przemijanie.
Pan pobłogosławi twoje z czasem zmaganie.
Dni ci wydłuży, oddali umieranie.
On chce twego czasu, w nim Jego działanie.
Czym wcześniej zrozumiesz
tą mądrość istnienia,
tym bardziej się zbliżysz
do PANA STWORZENIA !!!

Adam Noga – 1995r.